ميون چند تا اطاقک سوت و کور خسته و خاموش
يه نفر نشسته تنها انگاري شده فراموش
دو تا چشم بارونه نم نم ميزنه بروي گونه
چقدر اين دل غصه داره آخ فقط خدا ميدونه
لحظه ها آسه و آسه دست غم پاشونو بسته
صداي خرده جواهر يه نفر دلش شکسته
اي دريغا
که همه مزرعه ي دلها را
علف هرزه ي کين پوشاندست
و همه مردم شهر
بانگ برداشته اند
که چرا سيمان نيست
و کسي فکر نکرد
که چرا ايمان نيست
و زماني شده است
که به غير از انسان هيچ چيز ارزان نيست
آهای همیشه و هنوز قلبم
خبر داری داره میسوزه قلبم
یه بار شده سراغمو بگیری
سراغ درد و داغمو بگیری
به جای اینکه تشنه خونم باشی
یه بار شده دل نگرونم باشی
اما با اینهمه نا مهربونی
کاش که بدونی که عزیز جونی
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
